Του ΜΑΡΓΕΤΑΚΗ Μανώλη Τα θέματα τα οποία πρέπει να απασχολήσουν αυτήν τη δύσκολη περίοδο είναι ίσως περισσότερα παρά ποτέ. Για πρα...
Του ΜΑΡΓΕΤΑΚΗ Μανώλη
Τα
θέματα τα οποία πρέπει να απασχολήσουν αυτήν τη δύσκολη περίοδο είναι
ίσως περισσότερα παρά ποτέ. Για πρακτικούς λόγους θα θίξω αυτά που
νομίζω ότι αξίζει να τεθούν υπόψη σήμερα.Θα
ξεκινήσω σχετικά με την τήρηση ή μη, της εβδομαδιαίας έκδοσης της
υπηρεσίας, διαβάζοντας αυτολεξεί την παρακάτω διαπίστωση: "Επίσης,
κατόπιν νομοθετικής μας πρωτοβουλίας η παράγραφος 7 του άρθρου 1 του εν
λόγω διατάγματος...
(δηλαδή του 394/2001 για θέματα χρόνου εργασίας)
αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του προσφάτως εκδοθέντος Π.Δ. 173/2013
(ΦΕΚ Α' 274/16-12-2013), σύμφωνα με το οποίο η υπηρεσία ανακοινώνεται,
υποχρεωτικά, σε εβδομαδιαία βάση και ειδικότερα μέχρι την 14:00 ώρα κάθε
Παρασκευής και καλύπτει όλες τις ημέρες της εβδομάδας ήτοι από την
06:00 ώρα της επομένης μέχρι την 06:00 ώρα της μεθεπόμενης Δευτέρας,
δυνάμενη πάντως να τροποποιηθεί οποτεδήποτε, εφόσον σοβαρές ή επείγουσες
υπηρεσιακές ανάγκες το επιβάλουν. Οι ως άνω διατάξεις, οι οποίες
ρυθμίζουν το χρόνο εργασίας των Αστυνομικών, διασφαλίζουν πλήρως τα
εργασιακά τους δικαιώματα, βελτιώνοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής τους
και κατ' επέκταση την ψυχοσωματική τους κατάσταση". Και συνεχίζει σε
άλλο σημείο: "Πέραν των ανωτέρω, σημειώνεται ότι η τήρηση του
υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου αναφορικά με την έγκαιρη γνωστοποίηση
του ωραρίου εργασίας του προσωπικού είναι υποχρεωτική για την διοίκηση
και οι διατάξεις του Π.Δ./τος αποτελούν υπηρεσιακό καθήκον για τους
εκάστοτε Διοικητές-Διευθυντές Υπηρεσιών, η τυχόν υπαίτια παράβασή τους
αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα
κλπ.".
Τα ανωτέρω είναι μέρος της επίσημης απάντησης του Υπουργείου με την υπογραφή του Υπουργού Ν. Δένδια αλλά και σε γνώση του Αρχηγού στην 3283/01-04-2014 ερώτηση στο κοινοβούλιο, βουλευτών σχετικά με επιστολή της Ένωσης Αστυνομικών Ηρακλείου αναφορικά με το ωράριο εργασίας και συναφή ζητήματα!
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια γιατί δεν τηρείτε ο νόμος; Και τί ενέργειες έκανε αλλά και τί πρωτοβουλίες θα πάρει το μεγαλύτερο και ισχυρότερο πρωτοβάθμιο σωματείο Αστυνομικών της χώρας;
Ψηλά στην ατζέντα όμως πρέπει να βάλουμε και το ζήτημα της σωματικής ακεραιότητας των συναδέλφων και εξηγούμαι τονίζοντας το μεγάλο πρόβλημα που μας μετέφεραν, κατά τις επισκέψεις μελών της Α.Π.ΑΣ.Α στα αστυνομικά τμήματα των Αθηνών, σχετικά με τα ληγμένα αλεξίσφαιρα τα οποία μεγάλος όγκος τους είχε παραληφθεί λόγω Ολυμπιάδας 2004 και σήμερα υπάρχει τεράστια έλλειψη, αφού λόγω της άθλιας οικονομικής κατάστασης οι συνάδελφοι δεν μπορούν να αγοράσουν ιδιωτικό. Αντί λοιπόν η Ένωση να κάνει χοροεσπερίδες με κόστος χιλιάδων ευρώ, καλύτερο θα ήταν σε μια κίνηση συμβολισμού να έκανε δωρεά κάποια από αυτά, σε τμήματα αιχμής, στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας στα μέλη της.
Φυσικά δεν είναι δουλειά μας να αγοράζουμε γιλέκα αλλά αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας να διαφυλάξει την σωματική μας ακεραιότητα.
Όμως η κυβέρνηση και η ηγεσία της Αστυνομίας οφείλουν να διαφυλάξουν και την αξιοπρέπεια, αλλά και το επάγγελμα του Αστυνομικού στην σημερινή αλλά και μελλοντική κοινωνία, για την οποία και μόνον υπάρχουμε σαν σώμα. Και μόνο αυτό δε συμβαίνει με το να δίνουν εντολές να χτυπούν τα Υ.ΜΕ.Τ και τα Υ.Α.Τ τις άδικα απολυμένες καθαρίστριες,τους σχολικούς φύλακες,τους καθηγητές και άλλους συνανθρώπους μας.
Γι’ αυτό πρέπει η Ένωση να πάρει τέτοιες πρωτοβουλίες, ώστε να διαφυλαχτεί το μελλοντικό κύρος των Αστυνομικών απέναντι σε εντολές της κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την Αστυνομία για να καταστείλει δίκαιους κοινωνικούς αγώνες. Πρέπει να γίνει σαφές ότι είμαστε σαν σωματείο αλληλέγγυοι με τις άδικα και παράνομα απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, τους δημοτικούς Αστυνομικούς, τους καθηγητές και άλλους εργαζομένους. Άλλωστε είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πολλοί από αυτούς έχουν συζύγους Αστυνομικούς, ακόμα και παιδιά.
Να γίνει σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι την ευθύνη των βίαιων επιχειρήσεων που εμπλέκονται Αστυνομικοί, την έχουν αυτοί που δίνουν τις εντολές και έχουν ονοματεπώνυμο και σίγουρα κανείς λογικός Αστυνομικός δεν θέλει να συγκρουστεί με συνανθρώπους του που έχουν χάσει παράνομα την δουλειά τους.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και ελάχιστα φαινόμενα μη λελογισμένης χρήσης βίας, που όπως όλοι ξέρουμε αδικεί το σύνολο του σώματος και μας φέρνει απέναντι στη κοινωνία. Εδώ θα ρωτήσει εύλογα ο συνάδελφος κυρίως από την Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων, που σηκώνει το μεγάλο όγκο του προβλήματος: ‘’Tί να κάνω όταν κάποιος με τα νύχια του κοντεύει να μου βγάλει το δέρμα;’’. Την απάντηση θα πρέπει να αναγκαστούν να την δώσουν αυτοί που κλεισμένοι στα γραφεία τους, αποκομμένοι από την πραγματικότητα και την κοινωνία βάζουν τις υπογραφές τους για να πετάξουν ανθρώπους στο δρόμο, απολύοντάς τους και υφαρπάζοντας τους χρήματα που με κόπο μάζευαν μια ζωή.
Ο Ένωση Αθηνών με την Π.Ο.ΑΣ.Υ πρέπει να έχει δυναμικό ρόλο σε αυτά.
Θα πρέπει όλοι, χωρίς σκοπιμότητες, συνειδητά, να πιέσουμε και να αναγκάσουμε αυτούς που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις να το ξανασκεφτούν, αλλά και να καταλάβουν ότι οι Έλληνες Αστυνομικοί δεν είναι μόνο τα πειθήνια και άβουλα στρατιωτάκια που η κάθε κυβέρνηση διατάζει να χτυπούν όποιους αγωνίζονται δίκαια.
Το Διοικητικό Συμβούλιο με τον πρόεδρο να προβεί σε εκείνες τις ενέργειες με σκοπό την συμμετοχή και την αφύπνιση των αντιπροσώπων αλλά και όλες οι παρατάξεις για τα μέλη τους μακριά από τις λογικές του κλειστού κλαμπ που δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα.
Τέλος, ίσως στεναχωρήσω κάποιους, αλλά πρέπει όλοι να έχουμε υπόψη μας ότι με την καλοπροαίρετη κριτική γινόμαστε καλύτεροι και εμείς προσωπικά και οι άλλοι.
Λέει ο σοφός λαός ότι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Αυτή η ρήση όμως πρέπει να μας ταρακουνήσει.
Είναι υπερβολική και πιασάρικη η ανόητη εκτίμηση που γράφτηκε, ότι σχεδόν οι μισοί Αστυνομικοί φέρονται να έλκονται από ακροδεξιές απόψεις, όμως δεν πρέπει να κρύβουμε ένα πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Δυστυχώς διάφορα γεγονότα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ένα μικρό ποσοστό ενστόλων, όχι αμελητέο, έχει αποπροσανατολιστεί με κατεύθυνση την ακροδεξιά. Αυτό το φαινόμενο έχει πολλά αίτια που καλό θα είναι με ψυχραιμία και χωρίς αφορισμούς να μας αναλύσουν οι ειδικοί, αλλά και να προτείνουν λύσεις.
Χρόνιο αίτημα του συνδικάτου αλλά και παραδοχή σχεδόν όλων των επερχόμενων υπουργών είναι ο εκδημοκρατισμός στο σώμα. Όμως ξέχασαν να μας πουν ότι οι δομές και ο τύπος οργάνωσης του σώματος χρειάζεται μια δημοκρατική βαθιά αλλαγή που δεν την έκαναν.
Δεν ήθελαν μάλλον ένα επαγγελματία εργαζόμενο Αστυνομικό, αλλά έναν <<στρατοχωροφύλακα>> χωρίς δικαιώματα, με στρατιωτικού τύπου υποχρεώσεις και αυτό ήταν ένα μοντέλο που εξυπηρετούσε σε άλλες εποχές, αλλά όχι σήμερα.
Βλέπουμε όμως ότι και σήμερα ο συνάδελφος κάνει την γλάστρα σε δρόμους για να περάσει κάποιος επίσημος, φυλάει σκοπιές ενώ θα μπορούσαν να βρούνε εναλλακτικές επιλογές,τρέχει στα γήπεδα κάθε σαββατοκύριακο, μέτρα παντού και πάντα. Επιπλέον έχουμε ξανά τις αρμοδιότητες πάρεργα για την φύλαξη φυλακών, αυτές των δημοτικών αστυνομικών κλπ, αδειάζοντας τα τμήματα.
Αυτό ήταν το ελληνικό FBI; Όχι.
Αυτό δεν λέγεται αναδιάρθρωση, αλλά αναχρονισμός.
Σε τελική ανάλυση είναι σωστός επαγγελματίας ο Αστυνομικός που έχει βαθιές δημοκρατικές ευαισθησίες, οι οποίες παγιώνονται αλλά και καλλιεργούνται μέσα από την χειραφέτηση των συναδέλφων. Δηλαδή πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι πρώτα απ' όλα είμαστε εργαζόμενοι σε μια δύσκολη δουλειά και έχουμε δικαιώματα.
Όσο για τις υποχρεώσεις μας τις ξέρουμε καλά.
Άλλωστε η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός δεν χαρίζονται, αλλά κερδίζονται με το δημοκρατικό αγώνα του καθενός στη δουλειά του αλλά και στη ζωή του, χωρίς συμβιβασμούς στο άδικο.
Και όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης, να είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ.
Τα ανωτέρω είναι μέρος της επίσημης απάντησης του Υπουργείου με την υπογραφή του Υπουργού Ν. Δένδια αλλά και σε γνώση του Αρχηγού στην 3283/01-04-2014 ερώτηση στο κοινοβούλιο, βουλευτών σχετικά με επιστολή της Ένωσης Αστυνομικών Ηρακλείου αναφορικά με το ωράριο εργασίας και συναφή ζητήματα!
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια γιατί δεν τηρείτε ο νόμος; Και τί ενέργειες έκανε αλλά και τί πρωτοβουλίες θα πάρει το μεγαλύτερο και ισχυρότερο πρωτοβάθμιο σωματείο Αστυνομικών της χώρας;
Ψηλά στην ατζέντα όμως πρέπει να βάλουμε και το ζήτημα της σωματικής ακεραιότητας των συναδέλφων και εξηγούμαι τονίζοντας το μεγάλο πρόβλημα που μας μετέφεραν, κατά τις επισκέψεις μελών της Α.Π.ΑΣ.Α στα αστυνομικά τμήματα των Αθηνών, σχετικά με τα ληγμένα αλεξίσφαιρα τα οποία μεγάλος όγκος τους είχε παραληφθεί λόγω Ολυμπιάδας 2004 και σήμερα υπάρχει τεράστια έλλειψη, αφού λόγω της άθλιας οικονομικής κατάστασης οι συνάδελφοι δεν μπορούν να αγοράσουν ιδιωτικό. Αντί λοιπόν η Ένωση να κάνει χοροεσπερίδες με κόστος χιλιάδων ευρώ, καλύτερο θα ήταν σε μια κίνηση συμβολισμού να έκανε δωρεά κάποια από αυτά, σε τμήματα αιχμής, στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας στα μέλη της.
Φυσικά δεν είναι δουλειά μας να αγοράζουμε γιλέκα αλλά αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας να διαφυλάξει την σωματική μας ακεραιότητα.
Όμως η κυβέρνηση και η ηγεσία της Αστυνομίας οφείλουν να διαφυλάξουν και την αξιοπρέπεια, αλλά και το επάγγελμα του Αστυνομικού στην σημερινή αλλά και μελλοντική κοινωνία, για την οποία και μόνον υπάρχουμε σαν σώμα. Και μόνο αυτό δε συμβαίνει με το να δίνουν εντολές να χτυπούν τα Υ.ΜΕ.Τ και τα Υ.Α.Τ τις άδικα απολυμένες καθαρίστριες,τους σχολικούς φύλακες,τους καθηγητές και άλλους συνανθρώπους μας.
Γι’ αυτό πρέπει η Ένωση να πάρει τέτοιες πρωτοβουλίες, ώστε να διαφυλαχτεί το μελλοντικό κύρος των Αστυνομικών απέναντι σε εντολές της κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την Αστυνομία για να καταστείλει δίκαιους κοινωνικούς αγώνες. Πρέπει να γίνει σαφές ότι είμαστε σαν σωματείο αλληλέγγυοι με τις άδικα και παράνομα απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, τους δημοτικούς Αστυνομικούς, τους καθηγητές και άλλους εργαζομένους. Άλλωστε είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πολλοί από αυτούς έχουν συζύγους Αστυνομικούς, ακόμα και παιδιά.
Να γίνει σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι την ευθύνη των βίαιων επιχειρήσεων που εμπλέκονται Αστυνομικοί, την έχουν αυτοί που δίνουν τις εντολές και έχουν ονοματεπώνυμο και σίγουρα κανείς λογικός Αστυνομικός δεν θέλει να συγκρουστεί με συνανθρώπους του που έχουν χάσει παράνομα την δουλειά τους.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και ελάχιστα φαινόμενα μη λελογισμένης χρήσης βίας, που όπως όλοι ξέρουμε αδικεί το σύνολο του σώματος και μας φέρνει απέναντι στη κοινωνία. Εδώ θα ρωτήσει εύλογα ο συνάδελφος κυρίως από την Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων, που σηκώνει το μεγάλο όγκο του προβλήματος: ‘’Tί να κάνω όταν κάποιος με τα νύχια του κοντεύει να μου βγάλει το δέρμα;’’. Την απάντηση θα πρέπει να αναγκαστούν να την δώσουν αυτοί που κλεισμένοι στα γραφεία τους, αποκομμένοι από την πραγματικότητα και την κοινωνία βάζουν τις υπογραφές τους για να πετάξουν ανθρώπους στο δρόμο, απολύοντάς τους και υφαρπάζοντας τους χρήματα που με κόπο μάζευαν μια ζωή.
Ο Ένωση Αθηνών με την Π.Ο.ΑΣ.Υ πρέπει να έχει δυναμικό ρόλο σε αυτά.
Θα πρέπει όλοι, χωρίς σκοπιμότητες, συνειδητά, να πιέσουμε και να αναγκάσουμε αυτούς που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις να το ξανασκεφτούν, αλλά και να καταλάβουν ότι οι Έλληνες Αστυνομικοί δεν είναι μόνο τα πειθήνια και άβουλα στρατιωτάκια που η κάθε κυβέρνηση διατάζει να χτυπούν όποιους αγωνίζονται δίκαια.
Το Διοικητικό Συμβούλιο με τον πρόεδρο να προβεί σε εκείνες τις ενέργειες με σκοπό την συμμετοχή και την αφύπνιση των αντιπροσώπων αλλά και όλες οι παρατάξεις για τα μέλη τους μακριά από τις λογικές του κλειστού κλαμπ που δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα.
Τέλος, ίσως στεναχωρήσω κάποιους, αλλά πρέπει όλοι να έχουμε υπόψη μας ότι με την καλοπροαίρετη κριτική γινόμαστε καλύτεροι και εμείς προσωπικά και οι άλλοι.
Λέει ο σοφός λαός ότι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Αυτή η ρήση όμως πρέπει να μας ταρακουνήσει.
Είναι υπερβολική και πιασάρικη η ανόητη εκτίμηση που γράφτηκε, ότι σχεδόν οι μισοί Αστυνομικοί φέρονται να έλκονται από ακροδεξιές απόψεις, όμως δεν πρέπει να κρύβουμε ένα πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Δυστυχώς διάφορα γεγονότα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ένα μικρό ποσοστό ενστόλων, όχι αμελητέο, έχει αποπροσανατολιστεί με κατεύθυνση την ακροδεξιά. Αυτό το φαινόμενο έχει πολλά αίτια που καλό θα είναι με ψυχραιμία και χωρίς αφορισμούς να μας αναλύσουν οι ειδικοί, αλλά και να προτείνουν λύσεις.
Χρόνιο αίτημα του συνδικάτου αλλά και παραδοχή σχεδόν όλων των επερχόμενων υπουργών είναι ο εκδημοκρατισμός στο σώμα. Όμως ξέχασαν να μας πουν ότι οι δομές και ο τύπος οργάνωσης του σώματος χρειάζεται μια δημοκρατική βαθιά αλλαγή που δεν την έκαναν.
Δεν ήθελαν μάλλον ένα επαγγελματία εργαζόμενο Αστυνομικό, αλλά έναν <<στρατοχωροφύλακα>> χωρίς δικαιώματα, με στρατιωτικού τύπου υποχρεώσεις και αυτό ήταν ένα μοντέλο που εξυπηρετούσε σε άλλες εποχές, αλλά όχι σήμερα.
Βλέπουμε όμως ότι και σήμερα ο συνάδελφος κάνει την γλάστρα σε δρόμους για να περάσει κάποιος επίσημος, φυλάει σκοπιές ενώ θα μπορούσαν να βρούνε εναλλακτικές επιλογές,τρέχει στα γήπεδα κάθε σαββατοκύριακο, μέτρα παντού και πάντα. Επιπλέον έχουμε ξανά τις αρμοδιότητες πάρεργα για την φύλαξη φυλακών, αυτές των δημοτικών αστυνομικών κλπ, αδειάζοντας τα τμήματα.
Αυτό ήταν το ελληνικό FBI; Όχι.
Αυτό δεν λέγεται αναδιάρθρωση, αλλά αναχρονισμός.
Σε τελική ανάλυση είναι σωστός επαγγελματίας ο Αστυνομικός που έχει βαθιές δημοκρατικές ευαισθησίες, οι οποίες παγιώνονται αλλά και καλλιεργούνται μέσα από την χειραφέτηση των συναδέλφων. Δηλαδή πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι πρώτα απ' όλα είμαστε εργαζόμενοι σε μια δύσκολη δουλειά και έχουμε δικαιώματα.
Όσο για τις υποχρεώσεις μας τις ξέρουμε καλά.
Άλλωστε η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός δεν χαρίζονται, αλλά κερδίζονται με το δημοκρατικό αγώνα του καθενός στη δουλειά του αλλά και στη ζωή του, χωρίς συμβιβασμούς στο άδικο.
Και όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης, να είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ.
Μαργετάκης Εμμανουήλ
Αντιπρόσωπος της Ε.ΑΣ.Υ.Α στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Μέλος Α.Π.ΑΣ.Α.
